Met deze terugblik gaan we even terug naar voor de voorjaarsvakantie. Toen er op maandagavond een onweersbui losbarstte, die gepaard ging met een flinke hoeveelheid hagel. De deelnemers aan Running Bootcamp in Nagele leken zo Bambi op het ijs. De training werd gestaakt en de trainer ging vroeg huiswaarts. Dit echter niet voordat er voor Wim (een jaartje of 60, gok ik) en zijn fiets een veilig plekje bij Ylva en Eline (beiden pakweg 25, denk ik) in de bedrijfsbus van de fa. Snoek was geregeld.

Op Urk startte Grietje de training een beetje later en je weet het: als je later start, mag je eerder stoppen ; ) En zo geschiedde. Alles voor de veiligheid. Evengoed een top(t)raining.

In Rutten vroegen de bootcampers zich af voor welke oefening Mark de achter in zijn auto liggende gitaar ging gebruiken. Ik verwonderde mij erover dat hij werkelijk van alle mark-ten thuis lijkt. Mark hielp ons allen snel uit de droom: hij kan geen noot spelen (hoogstens de deelnemers vervroegd naar huis jagen)…

Als Grietje een training overneemt, gebeurt er altijd wat. Dit keer kregen de lopers met o.a. Jannes en Marlies (‘vreemden’) een rondleiding door Urk. Voor de zekerheid had Jannes alvast een routebeschrijving in de handen gedrukt gekregen (en daar vond hij wat van…). De eerste stop was bij het Sporthuis. Een groep dames (60+) was er lekker in de weer met elastieken. Waarop Grietje gevat meldde: “Maar wij hebben een fluit”. Ook werd er even gestopt bij ‘een kerk’. Knotjes, rokken, onderbroeken, een split van heb ik jou daar, een hoedje. Alles werd even benoemd om de vreemden bij te praten. Marlies had het echter al snel in de gaten: “Geen van jullie bezoekt deze kerk, zeker?” Even later stond de wereld op zijn kop, toen een wegwerker een showtje weggaf. Hij draafde vrolijk een stukje op zijn handen rond en kreeg als beloning €1,50 van Grietje (wat eerder uit zijn eigen zak gevallen was, dat dan weer wel).

Terwijl ik de eerste afdaling maakte, vermaakte William zich met de deelnemers in de Wellerwaard. Trots appte hij na afloop dat hij zelfs de meeste namen nog wist. Dinsdags in Ens een met name voor de hoedjes (of ‘markers’ zoals ze in het echt heten) stormachtige training. Van de deelnemers is er niemand weggewaaid.

Op maandag 24 februari leek het wederom winderig en nat te worden. Toen Grietje haar ‘moat’ Karin ging ophalen, gaf die aan niet in de stemming te zijn. Grietje hield stand en dwong haar andere ‘gumpen’ aan te doen. Onder enig gemopper (“Jij krijgt betaald om in dit weer te vliegen, ik moet ervoor betalen”) ging zij toch overstag en ging lekker mee draven. Daar heb je een ‘moat’ voor.

Wist je dat:
Dat als je dames je niet bevallen, Grietje zo twee anderen voor je in de aanbieding heeft?
Er op maandagavond in Nagele een AANSTEKER uit het sportjasje van een deelneemster kwam rollen?
Mark het op dinsdagavond zonder Hanny moest doen? Zij moest achter de bar bij carnaval.
Marlies ook dapper gecarnavald had?
Het maar goed is dat je bij bootcamp je stem niet gebruikt?
De meeste deelnemers na afloop van de training direct weer gingen carnavallen?

Zaterdagmorgen in de Wellerwaard heerlijk weer, maar een pittig windje. Elly liet dat tijdens een oefening vrolijk in haar gezicht blazen en met een beetje fantasie zag je haar haren wapperen. Een vergelijk met de Titanic werd al snel getrokken. En ken je de omgeving, dan weet je dat er een minibootje op het strand van de Wellerwaard ligt. We zagen Elly al op de voorplecht staan. Toen nog op zoek naar een ‘Leo’… Die deed echter alsof hij het heel druk had met de oefening 😀

Zondag wezen trailrunnen in De Dellen: wat hebben we het weer heerlijk gehad. En ja een ‘kofferbaklunch’ is niets anders dan een kofferbaklunch. Benieuwd wat het is? Meld je dan aan voor 22 maart. Dan gaan we weer op pad. Die keer in het Zwolse Bos (www.buitengewoonbewegen.nl).

Staat je naam hier genoemd en stel je daar geen prijs op, laat het me weten en het wordt z.s.m. aangepast.